Türk Edebiyatında Öykü
Türk Edebiyatında Öykü
Türk edebiyatında Batılı anlamdaki ilk öyküler Tanzimat döneminde yazıldı İlk hikaye yazarları Ahmed Midhat Emin Nihat Samipaşazade Sezai ve Nabizade Nazım’dır Türk öykücülüğünü yetkinliğe kavuşturan yazar ise Halit Ziya Uşaklıgil oldu Edebiyat-ı Cedide döneminde yalın diliyle dikkat çeken Uşaklıgil titiz gözlemciliğiyle gerçekçi hikaye geleneğini başlatan yazardır Bu dönemin diğer yazarları Hüseyin Rahmi Gürpınar Mehmet Rauf Hüseyin Cahit Yalçın Ahmet Hikmet Müftüoğlu ve Saffeti Ziya idi
Meşrutiyet’in ilanından sonra gelişen yeni yaz?n akımıyla beraber öyküde toplumsal ve siyasi sorunlar işlenmeye başladı Türkçe’de yabancı sözcüklerin temizlenmesi yazımda konuşma dilinin yarg?ç olmasıtaşra yaşamının gerçekçi bir üslupla edebiyata taşınması gibi özelliklerle bilinen bu dönemde Ömer Seyfettin Türk öykücülüğünde yeri bir çığır açtı Onu Halide Edip Adıvar Reşat Nuri Güntekin Refik Halit Karay izledi F Celaleddin Selahattin Enis Sadri Ertem Osman Cemal Kaygılı Sabahattin AliKenan Hulusi Koray Nahit Sırrı Örik Bekir Sıtkı KuntMemduh Şevket Esendal Cumhuriyet dönemi öykücülüğünü hazırlan isimlerdir Cumhuriyet dönemi 1930’lar sonrasını kapsar Bu dönemde alışılmışın dışında bir hikaye dünyası kuran Sait Faik Abasıyanık Halikarnas Balıkçısı (Cevat Şakir Kabaağaç)diyalogların üstat yazarı Orhan Kemal Mehmet Seyda Samet Ağaoğlu Sabahattin Kudret Aksal Kemal Bilbaşar Kemal Tahir ve Ahmet Hamdi Tanpınar hikaye yazarları olarak ön plana çıktı Günümüzde Türk öykücülüğü geniş bir mevzu, bahis ve üslup zenginliğiyle sürmektedir Bunlar arasında Muzaffer Buyrukçu ve Osman Çeviksoy üslupçuluklarıyla ön plana çıkarken İslam Gemici (Kalbimi Dağlarda Bıraktım Truva Yayınları) Necati Tosuner (Çıkmazda Neden Kitap) gibi isimler de çalışmalarına aralıksız olarak devam etmektedirler İyilik çanları adlı kısa öykücü Aliye Özlü günümüz kadın öykücüsüdür
|